Czemu? Jest rzadki. W Polsce występuje w części północnej, zachodniej i południowej. Ma tu wschodnią granicę zasięgu. Gatunek jest na tyle cenny, że w miejscach jego występowania liczy się pojedyncze okazy. Dzięki temu wiemy, że w rez. Cisy Staropolskie w Wierzchlesie jest 4137 starych drzew (dane z 2013 r.), a w rez. Jasień ok. 2 tys. młodszych okazów.

Był pierwszym gatunkiem objętym ochroną prawną. Już w 1423 r. król Władysław Jagiełło docenił jego wartość. Choć w tamtych czasach chodziło raczej o wykorzystanie drewna cisowego. Robiono z niego łuki, kusze, stosowano w ciesielstwie i meblarstwie. Szybko stawał się gatunkiem rzadkim.

Ten krzew lub małe drzewko ma duże wymagania glebowe. Potrzebuje gleb żyznych, wilgotnych. Określany jest jako gatunek cienioznośny, wręcz cieniolubny. Młode okazy potrzebują cienia, starsze wolą słońce.

Z uwagi na swą rzadkość od 2006 roku realizowany jest w Lasach Państwowych „Program ochrony i restytucji cisa pospolitego (Taxus baccata L.) w Polsce”, którego celem jest m.in. zwiększenie populacji gatunku na terenie LP. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Łodzi rozpoczęła w roku 2016 Regionalny Program Restytucji Cisa przewidziany na lata 2016 – 2030. W nadleśnictwie Poddębice, w dwóch miejscach, posadziliśmy 900 sztuk tego cennego gatunku. Mamy nadzieję że cis na stałe zagości w naszych lasach i w przyszłości będzie go można zobaczyć w zwykłym lesie gospodarczym.

fot. z sadzenia Andrzej Piotrowicz, fot. cisa Paweł Kowalski