Obszar nadleśnictwa charakteryzuje się dużym rozczłonkowaniem powierzchni leśnej. Znaczną jej część stanowią drobne kompleksy leśne położone między gruntami uprawnymi lub lasami niepaństwowymi. Lesistość obwodu nadzorczego Nadleśnictwa wynosi 21,91%. Jest to wskaźnik niższy od lesistości Polski (29,4%) i porównywalny z lesistością RDLP Łódź (21%). Teren ma charakter rozległej równiny, miejscami lekko falistej z niewielkimi wzniesieniami morenowymi o bardzo łagodnych nachyleniach.

Powierzchnia Nadleśnictwa Poddębice (stan na 1.01.2017) wynosi 17861,65 ha, z czego lasy obejmują obszar 17742,24 ha. Pod względem wilgotności siedliska zajmują: suche 0,04 %, świeże 86,78 %, wilgotne i mokre 11,44 % powierzchni leśnej. Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sosna pospolita, zajmująca w skali rzeczywistej 73,7 % powierzchni leśnej, występując na wszystkich zinwentaryzowanych typach siedliskowych. Ponadto znaczenie gospodarcze ma dąb szypułkowy i bezszypułkowy (11,9 %), brzoza brodawkowata (5 %) oraz olsza czarna (3 %). Pozostałe gatunki panujące: modrzew europejski, świerk pospolity, jodła pospolita, daglezja zwyczajna, sosna banksa, sosna czarna, sosna smołowa, sosna wejmutka, buk zwyczajny, dąb czerwony, klon zwyczajny, klon jawor, jesion wyniosły, grab zwyczajny, topola czarna, topola osika, lipa drobnolistna, robinia akacjowa, wiąz szypułkowy, czeremcha amerykańska, czereśnia ptasia zajmują łącznie 6,4 % powierzchni leśnej. Przez nadleśnictwo przebiega północna granica naturalnego występowania jodły.

Etat roczny nadleśnictwa (ilość drewna jaką nadleśnictwo może rocznie pozyskać, wykonując wszystkie czynności wynikające z planu hodowli, ochrony i użytkowania lasu), wynosi 101658 m3 grubizny. Przeciętna zasobność drzewostanów na 1 ha wynosi 262 m3. Przeciętny wiek drzewostanów nadleśnictwa charakteryzuje się również tendencją wzrostową i wynosi obecnie 68 lat.

Granice leśne są bardzo nieregularne, duża ilość kompleksów leśnych rozproszona jest wśród gruntów rolnych lub lasów niepaństwowych jako enklawy, do których bardzo często brak dojazdu.

Oprócz tego zauważalny jest również wpływ jaki na nasze lasy wywiera bliskość aglomeracji łódzkiej i Zbiornika Jeziorsko. Wiąże się to głównie z działalnością rekreacyjną człowieka. Od wielu lat obserwujemy wyraźną ekspansję terenów letniskowych, wnikających głęboko w kompleksy leśne. Stan taki nie dopuszcza do powstania dużych i zwartych obszarów leśnych, w których w pełni mogłoby się rozwinąć życie biologiczne. Ze zjawiskiem tym wiąże się ciągła dewastacja lasów, nagminne ich zaśmiecanie, niszczenie upraw, wypłaszanie zwierzyny i grodzenie kompleksów leśnych.

Wszystko to powoduje, że prowadzenie gospodarki leśnej na naszym terenie jest bardzo trudne i wymaga ogromnego wysiłku i nakładów finansowych.